سیاست مال نسل شماست

این اواخر هوس کردم برم شانسم رو امتحان کنم به یکی غیر از احمدی‌نژاد رای بدم شاید آمار شرکت در انتخابات بالا بره بلکه از کینه خامنه‌ای نسبت به ما مردم کم شه و احمدی‌نژاد رو از نخست‌وزیری عزل کنه! بعضی وقتها حس میکنم پدرها و مادرهای ما با ما کاری کردند که هیچ حیوانی با بچه‌های خود انجام نمی‌دهد. آنها همه بنیه تمدن ایران رو عجولانه خوردند و هیچ چیز پس ندادند فقط و فقط برای جند صباحی خوشی و توهم آب و برق و نفت مجانی! بلاخره یا کاری کردند یا با بی‌حرکت نشستن باعث شدند «کاری که نباید» بشه. الغرض:

در همین احوالات یک مرد میانسال دیدم شاید سی‌سال از خودم بزرگتر، که از من پرسید شما در انتخابات شرکت میکنی؟ گفتم بله. چاره دیگری ندارم. پرسید چطور؟ گفتم چون رسما تهدید شدیم. اگر رای ندیم احمدی‌نژاد میاد و زندگیمون رو نابود میکنه! یک چند دقیقه‌ای هر دو سکوت کردیم. بعد من پرسیدم شما شرکت میکنی؟ گفت بله. گفتم شما به کی رای میدی. صداش رو آورد پایین و گفت راستش به احمدی! گفتم به کی؟ گفت همین … احمدی‌نژاد دیگه… گفتم چرا؟ گفت چون به نظرم از بقیه مثبت تره!

لحظه‌ای احساس کردم میخواهد آه از نهادم بلند شه. تمام بحثهای وبلاگی و همه دور هم جمع شدنها با دوستان و صحبت از ارتقاء سطح دانایی مردم مملکت در سی سال اخیر برام مثل یک توده پشم شده بودند. میدونستم صحبت از دانشجوهایی که این آقا مسلما در عمرش اسمشون رو هم نشنیده و سیب‌زمینیهای انتخاباتی و ماجرای ۱۶آذر و ۱۸ تیر و فلان و بیسار فایده‌ای نداره. چون اگر تا الان داشت ایشون این حرف رو نمیزد. پس گفتم:

بهرحال سیاست مال نسل شماست. به نسل ما ربطی نداره که چه اتفاقی برا این کشور میافته!